Een prachtige citaat van Mahatma Gandhi: “alles wat je voor mij doet, maar niet met mij, doe je tegen mij“. Ik hoorde deze uitspraak voor het eerst van Ferenc van Damme en die kwam binnen. Waarom? Ondanks alle goede bedoelingen van mensen en/of organisaties bestaat de neiging om een eigen invulling te geven aan het oplossen van problemen waarbij het maar de vraag is of de ontvangende partij dat ook als beste oplossing ziet. Wil het bestendigen dan zal juist de ontvangende  partij het moeten omarmen en kun je meedenken of vragen stellen die ze verder helpt. Ik heb het zelf ook best vaak gedaan, in de “oplos-modus” gaan staan en achteraf constateren dat het toch niet helemaal geworden is zoals ik het had bedacht….. Samenwerken is ook zoiets.

Wanneer organisaties met elkaar willen gaan samenwerken is de “waarom?” zo belangrijk. Is de reden de èchte reden, of zit er een verborgen agenda onder. Helaas heb ik vaak ervaren dat een verborgen agenda het geval is. Het kan even duren, maar de kans dat het uitkomt is erg groot en dat levert vaak een gevoel op van “jammer”. Gelukkig heb ik ook vaak mogen ervaren dat de samenwerking open en zuiver is, met respect voor elkaars belangen en aandacht voor elkaars risico’s. Ik houd daar erg van, het levert zoveel meer op dan alleen maar samenwerking. Het brengt verdieping, waardering en mogelijk zelfs vriendschap wanneer je het daar over hebt. Je hebt er niet heel veel meer voor nodig dan een open en eerlijke houding naar elkaar toe. Een kwetsbare houding vind ik enorm krachtig, het geeft aan dat je ook niet alles weet en daar vooruit durft te komen. Die eerlijkheid en openheid maakt dat je samen verder komt. Samen een mooie toekomst in waarbij het geheel meer is dan de som der delen.

Durf jij het aan?